Demə ürəyim onu necə sevdiyini

Səni o qədər sevmişdim ki, amma bunu sənə deyə bilmədim.Bu can sənsiz yaşaya bilmir buraxma məni deyə bilmədim.Baxa bilmədim gözlərinə.Tuta bilmədim əllərini. Getdin...Hər zaman gələcəyin günü gözlədim.Xəbər belə vermədən qəlbimi də yanında aparıb səssizcə getdin.Heç düşünmədən məni.Heç olmasa bir ümüd buraxsaydın içimdə.Amma sən onu da apardın özünlə.Tapmışkən səni qəlbdən sevəni niyə buraxıb gedirsən?İndi belə səni yoxluğunu düşünürəm.Və qəlbimin sənə demək istəyib amma deyə bilmədiklərini bu vərəqə yazıram.Tökürəm içimdə olanları.Sevgimiz kimi saf və təmiz olan bu vərəqə.Sənsizkən belə sənin üçün döyünür bu ürək.Bu qəlbim səni sevdi hər zaman və hər zaman da səni sevəcək.Sənliykən belə sənsiz idim mən.Gedənlərin ardından buraxdıqları boşluq niyə hər zaman varlıqlarında doldurduqlarından daha böyük olur?Necə bu yerə gəldik bilmirəm?Səsizliyə öyrəşməliyəm mi yoxsa bu ağrı ilə mi davam etməliyəm?



Əvvəlki həyatıma dönməyə çalışıram.Amma necə olacaq bilmirəm.Səndən geriyə qalan tək şey göz yaşı oldu.Amma artıq ağlamıram.Çünki bilirəm ki ağlasamda dönməyəcəsən.indi isə mənə tək lazım olan.Səsizlikdi.Bəlkə unudacam səni.Sənin etdiyin kimi.Amma bu çox zaman alacaq.Mən də bu zaman ərzində ancaq acı çəkəcəm sənsizliklə.Bir gün geri qayıtsan bilki mən burda olmayacam.Artıq o sevgiylə baxmır gözlərim.Yerini nifrət alıb artıq.Gedirəm buralardan.Sənin olmadığın və olmayacağın yerlərə.Səni sevən qəlbimi də burda qoyub gedirəm.Sənli keçirdiyim o günlərində silirəm qəlbimdən.Sevmirəm səni artıq.
Demə ürəyim onu necə sevdiyini.Ancaq onun üçün atdığını.Sus demə heçnə.Ancaq sən bil bunları...