Gəlin Allaha tərəf. Oxuyun insanlar...
Evdə oturub fikirləşdim. İçim titrədi Allahdan
üzür istədim. Necə kor olduğumuzu anladım.
Yalandan sevgi satusları yazıb dərd çəkirik kimi
hiss edirik. Amma bədbəxt olduğumuzu
anlamırıq. Təsəvvür edin Cənab Prizident sizi öz
evinə dəvət edir. Siz neyniyərsiz ? Əlbətdə borc-xərc edib bahalı kostyum götürərsiz. Dost-
tanışdan xahiş minnət edib Maşın alarsız. Biraz pul
götürüb ətirlənib fəxir ilə özündən razı
vəziyyətdə Prizidentin görüşünə gedərsiz.
Özünüzü daha səviyyəli daha mükəmməl hiss
edərsiz. Prizidentlə görüşdə əyaq üstə qalıb gəlməsini gözləyərsiz. İki əlli salam verib
sevinərsiz. Prizident nə deyir desin onu
təsdiqliyərsiz. Amma düşünmürük ki, oda bizim
kimi Allah bəndəsidi. Bəs Allah səni hər gün öz
yanına dəvət edib səni gözləyir niyə
getmirsən ? Onun üçün nə pul nədə başqa nəsə Lazım deyil. Hər gün günah edirik amma
düşünmürük ki, Allahın hüzruna nə vaxt
gedəcəyik ? Nə vaxt tövbə edəcəyik ? Nə olur
olsun Allah bağışlayandır. Elə bir gün gələcək
elə vəziyyətə düşəcəyik ki. İnanın sizi nəin ki
Allah hətta özünüz belə özünüzü bağışlaya bilməyəcəsiz. Biz axı niyə Yaradana deyildə
yaradılana itaet edirik ? Allah tala buyurub: Sənə
mənə bir addım yaxın gəl mən bir qucaq dolusu
yaxın gəlim sənə. Bu qədər gözəl bu qədər
mərhəmətli bir Allahdan mən nə pul nədə şan-
şöhrət istəyirəm. Allah bizi hidayət versin ...
