Qəlbim qırıldı, bir ümid öldü içimdə.

Keçici bir xoşbəxtlik mi, hamısı eynidir..bir həftə ya 30 il çəksə də,
-son gün gəldiyində eyni göz yaşı tökülür..

İçimizdə şeytan yox..
İçimizdə aciz var..
-tənbəllik var,iradəsizlik, bilgisizlik və bunların hamısından çox qorxunc bir şey həqiqətləri görməkdən qaçmaq ehtiyacı var..

Yaxşıyam mən..
Bir az rahatsızam sadəcə..
ağlasam hamısı keçəcək..
Qəlbim qırıldı, bir ümid öldü içimdə..
Amma mən yaxşıyam..
Toxuna bilmədiyim, götürə bilmədiyim, dindirə bilmədiyim bir acı daşıyıram qəlbimdə..
Bir az yalnızlıq, bir az hüzün, bir az da yorğunluq daşıyıram qəlbimdə..

Haqqınız da heç bir şey bilmədən sizə aşiq olan insanlar, yenə eyni səbəbdən sizə nifrət edəcəklər..

Sonra anladım ki, bir insan dəfələrcə aşiq ola bilirmiş eyni insana..

İnsan ölərkən ağırlığı 21 qram azalır..buna ruh kütləsi deyirlər..21 qrama nə sığar ki? çəkdiyimiz əziyyətlər?

Və sonra yavaş-yavaş tərk edər səni keçmişin. xatirələr silinər bir-bir yaddaşından. yox olarlar, itərlər. axtararsan tapmazsan. barışarsan sən də.