Boz şəhər.

Payızın saf hissləri qarışır Bakıya.Kobudlaşmış və nə etdiyini bilməyən cəmiyyətdə mübarizə.
Əsl sevgi.Kədər, ruhi sarsıntılar, yorğunluq.Bu Bakı duyğulara düşmən, yaxşı olan hər şeyə qəddardı.
İnsanlar hisslərini itirib sanki.Nifrət etmək, kin dəbdə, mənasızlıqlar, insanların məqsədsizliyi daha məhşurdur.
Qəlblər daşlaşıb sanki.Bakı rəngini itirib, duyğularını itirib, bozlaşıb..."Küləklər şəhəri" artıq "Fırtınalar şəhəri" olub sanki.
Hər şey sökülüb, dağılıb.

Bu şəhərdə əsl saf hisslərini qoruyub saxlayanlar da gecə yalvarışlarında, kədərlərində boğulur.
Sətirlər onlara məskən, şeirlər ayrı bir dünyadır.Qələmin mürəkkəbiylə birgə axıb gedir arzuları sanki.
Göz yaşları isladır yastığı, hopur ora, qurumur sanki.
Bu şəhəri əsl sevənlər də elə onlardır...
"Boz şəhər" - əsl sevgi, payızın saf duyğularının Bakıya qarışması.