Dəb halını almış xəstəlik "Depressiya"
Əgər bir insan çox danışırsa deməli az düşünür. Çox susursa ya deyəcək sözü yoxdur yada düşünəcək çox şey vardır.
Sizcə haqqımız varmı bu qədər qəmlənməyə? Yəni dünyada bu qədər insan acından öldüyü bir vaxtda. hər gün dünyada 18 min uşaq aclıqdan və doyunca yeməməkdən tələf olur. 850 milyon insan isə yarımac yaşayır.
Əgər sənin 6 ay ömrün qalmış olsaydı 3 ay ömrü qalmış birinə baxıb sevinərdinmi? Nə fərqi var axı ikinizdə ölürsüz. Mən heçvaxt daha pis vəziyyətdə olanlara baxıb öz vəziyyətimin üstünlüyünü duymamışam. "Afrikada kimsə ölür? Hə işə bax oda sürünür məndə"
Qəm və depressiya indi çox dəb halına gətirilir. Öz tənbəlliklərinin adını depressiya qoyurlar. Unutmayınki depressiya ciddi xəstəlikdi və bəzən xroniki hala çevrilir. Depressiyadakı insanlar küçədə "cool" şəkildə gəzib, xoş vaxt keçirə bilmiyəndə yada istədikləri alınmıyanda oturub həyata isyan qopardanlar deyillər. Ah bu Aygün Kazımova hamısı onun günahıdı. O vaxt "depresyondayım,unutuldum aldatıldım" mahnısı bizim jenerasyonu bu dəbə meyl etməyə sövq elədi. Xeyli sağlam insanlar düşük ruh hallarını depressiya adlandırmasınlar. Ruhi xəstəxanadakı paçientlər inciyər:)
Bunun da üzərinə sosial şəbəkələrdə "Melanxoliya" " Həyatım error verdi" stilli səyfələr ,qruplar açılır.
Ay qardaş hərşey bir qırağa qalsın damarını kəsib şəklini WhatsAppa qoyan görmüşəm. Niyyətiniz nədir sizin deyəsim var. Belə olanda havalımı görünürsüz yəni? Əgər işə yarayırsa deyin bizdə eliyək. Qısaca bütün bunlar qısaca yeniyetmələrin diqqət cəlb etmək metodudur. Valiedeynlərində yaxınlarından qayğı görə bilməyən uşaqlar çarəni açıq isyanda görür. Bu bir növ "baxın mənim vəziyyətim pisdi biraz maraqlanın mənimlə lan" demək tərzidir.