Baxış eynəyi nə qədər dar olarsa, görə bildiklərimiz də o qədər daralar
Keçmirəm ayə, nə hədislərə onsuz da bizim olan sizcə keçərsiz!
Dedin artıq - Haqqı bilirəm, özünsən yaşayan Quran, hədissiz.
Sən də kimsən, bizlərə ağıl verəsən ey dini dinsiz!
Höccət gəlib artıq, tapdıq haqqı siz deyən hər şey gərəksiz!
Bizə böyük miras qoyub getmiş İslam alimlərimizin Muhamməd ümmətinin vəbası adlandırdığı təkfir məsələsi və onun ortaya çıxması haqqında bir çox tarixi səbəblərin var olduğunu görürük.
Üçüncü Raşidi Xəlifə Əli İbn Əbu Talibin (radiyallahu anhu) dövründə ortaya çıxan bu hərəkat mənsubları ibadətləri ilə “bir çox səhabədən də çox zühd həyatı yaşayan” bədəvilər idi. Onlar yaşamağa alışdıqları köçəri və çöl həyatının çətin şərtləri ilə həmxasiyyət olaraq döyüşkən, tünd və sərt xüsusiyyətlərə sahib və bir qədər də kobud idilər. Bu xasiyyətlərini də yaşadıqları din, düşüncə və hər bir şeyə siraət etdirməyə çalışırdılar. Həzrət Əliyə (r.a) bu qrupdan olan bir nəfərin verdiyi sual və aldığı cavab, haqqında danışdığımız məsələyə gözəl nümunələrdən biridir:
“-Ey Əli! Necə olur ki, Əbu Bəkir və Ömərə insanlar daha çox tabe olurdu, onların vaxtında fitnə fəsad yox idi. Osman və sənin dövründə isə daha çox nifaq, fitnə-fəsad ortaya çıxdı? Hz. Əli (r.a) ona belə cavab verdi:
-Ey filankəs! Çünki Əbu Bəkir və Ömərə tabe olanlar Osman və mənim kimi səhabələr idi, bizlərə tabe olanlar isə sizin kimi asilərdir.”
Dedin artıq - Haqqı bilirəm, özünsən yaşayan Quran, hədissiz.
Sən də kimsən, bizlərə ağıl verəsən ey dini dinsiz!
Höccət gəlib artıq, tapdıq haqqı siz deyən hər şey gərəksiz!
Bizə böyük miras qoyub getmiş İslam alimlərimizin Muhamməd ümmətinin vəbası adlandırdığı təkfir məsələsi və onun ortaya çıxması haqqında bir çox tarixi səbəblərin var olduğunu görürük.
Üçüncü Raşidi Xəlifə Əli İbn Əbu Talibin (radiyallahu anhu) dövründə ortaya çıxan bu hərəkat mənsubları ibadətləri ilə “bir çox səhabədən də çox zühd həyatı yaşayan” bədəvilər idi. Onlar yaşamağa alışdıqları köçəri və çöl həyatının çətin şərtləri ilə həmxasiyyət olaraq döyüşkən, tünd və sərt xüsusiyyətlərə sahib və bir qədər də kobud idilər. Bu xasiyyətlərini də yaşadıqları din, düşüncə və hər bir şeyə siraət etdirməyə çalışırdılar. Həzrət Əliyə (r.a) bu qrupdan olan bir nəfərin verdiyi sual və aldığı cavab, haqqında danışdığımız məsələyə gözəl nümunələrdən biridir:
“-Ey Əli! Necə olur ki, Əbu Bəkir və Ömərə insanlar daha çox tabe olurdu, onların vaxtında fitnə fəsad yox idi. Osman və sənin dövründə isə daha çox nifaq, fitnə-fəsad ortaya çıxdı? Hz. Əli (r.a) ona belə cavab verdi:
-Ey filankəs! Çünki Əbu Bəkir və Ömərə tabe olanlar Osman və mənim kimi səhabələr idi, bizlərə tabe olanlar isə sizin kimi asilərdir.”
