Həsrət və Xoşbəxtlik

Gözlərimdəki kədər ürəyimdəki tufandan xəbərdir. Üzümdəki təbəssüm insanları üzmək istəməməmdir. Istəyim xoşbəxtlik, ünvanım həsrətdir. Gedirəm addim-addim, gedirəm həsrət dənizinə. Bəs istəyim? Ey,xoşbəxtlik, sən nədən uzaqlaşırsan? Səni nədən görmürəm? Bəlkə güclü olsaydın məni geri qaytarardın bu yoldan. Təəssüf, təəssüf ki,həsrət dənizi coşqun dalgalı, fırtınalı bir varliqkən yoxluqdur. Yoxluqdur, çünki yox edir. Sevinci,sevgini yox edir. Xoşbəxtliyi yox edir bu vəhşi dəniz...Hər şeyi alır əlimdən...Alır aparır uzaqlara...Gücüm çatmır, səsim batır...Yox oluram...Yetər, yetər bu qədər yox etdin məni.Yetər məni məndən aldıgın.Qaytar,qaytar məni o istəyimə,qaytar məni xoşbəxtliyimə...Getmirəm! Gözlə məni xoşbəxtlik, gözlə məni, gəlirəm..