"Ayrılıq" nə çox qorxardıq
Sənə sevgilim deyirəm.
Ayrılıq da sevdaya daxil
Ayrılanlar hələ sevgili
...
Dediyi kimi İlhanın.
Sevgilim, sənə sevgilim deyirəm, bir daha heç
deməyəcəyim üçündür bəlkə.
Ayrılmamız nəyi dəyişdirəcək, ayrılıq ürəyimdən silib
ata bilərmi səni dərdin. Kim bilər..
Hələ eşidirsən. İndi, şüan, səninlə danışarkən, ruhunda gəzişirəm yenə.
Baxdığın yerdən uzaqlaşan baxışlarını, o kəslərə hiss etdirmədiyin
bir anlıq dalğınlığı, yalnız anın tutduğu o incə sızını.. Bağla gözlərini..
Sən həmişə eşidəcəksənmi məni, mən həmişə izah edəcəyəmmi. Bilmirəm.
Amma, madam ayrılanlar hələ sevgili, ayrılanlar hələ sevdalı, bu ayrılıqda bitməli..
Ayrılıq.. O qanlı zəfər.. İndi paylaşdığımız işdə bu.
İçimizdə o boşluğun böyük ağrısı yüzümüzdə bir-birimizin qanı var hələ..
Sevgilim,
Sevgilim deyirəm son dəfə sənə. Bir daha deməyəcəyimdəndir bu, və bir daha yazmayacağaımdan.
Ayrılıq da bitməli..
Ayrılıq.. Nə çox qorxardıq bu sözcüyə yüklənən mənadan.
Ayrılıq da sevdaya daxil
Ayrılanlar hələ sevgili
...
Dediyi kimi İlhanın.
Sevgilim, sənə sevgilim deyirəm, bir daha heç
deməyəcəyim üçündür bəlkə.
Ayrılmamız nəyi dəyişdirəcək, ayrılıq ürəyimdən silib
ata bilərmi səni dərdin. Kim bilər..
Bu sənə son yazışam.
Sözlərə yükləməyə çalışdığım duyğularım,
ağ kağızların iti kənarlarıyla necə də parçalanır belə.
İlk dəfə yazmaq belə çətin, izah etmək bu qədər qeyri-mümkün.
İçimdə çoşur hər şeyin, sənə doğru axdığını eşidib də bunu izah edə bilməmək.. Nə acı
Halbuki, səni hər düşündüyümdə, səsim, zamanın və məkanın olmadığı görünməyən
incə ipəysən bir yolda irəliləyib qulaqlarına axmadımı.
Hər düşündüyümdə səni, etməm lazım olan yalnız izləmək idi.
Ruhumun sənə axışı, o sürətli amma bir o qədər yavaş, dəli tərəfindən amma bir o qədər sakit,
coşğuyla amma necə dinc bir çağlamaq idi onların hamısı.
Dərhal eşidərdin, böyük izdihamlarda, iki şəxsiyyət təkliklərdə,
ya da gözlərin maviliklərə kilidlənmiş.. eşidərdin.
Sözlərə yükləməyə çalışdığım duyğularım,
ağ kağızların iti kənarlarıyla necə də parçalanır belə.
İlk dəfə yazmaq belə çətin, izah etmək bu qədər qeyri-mümkün.
İçimdə çoşur hər şeyin, sənə doğru axdığını eşidib də bunu izah edə bilməmək.. Nə acı
Halbuki, səni hər düşündüyümdə, səsim, zamanın və məkanın olmadığı görünməyən
incə ipəysən bir yolda irəliləyib qulaqlarına axmadımı.
Hər düşündüyümdə səni, etməm lazım olan yalnız izləmək idi.
Ruhumun sənə axışı, o sürətli amma bir o qədər yavaş, dəli tərəfindən amma bir o qədər sakit,
coşğuyla amma necə dinc bir çağlamaq idi onların hamısı.
Dərhal eşidərdin, böyük izdihamlarda, iki şəxsiyyət təkliklərdə,
ya da gözlərin maviliklərə kilidlənmiş.. eşidərdin.
Hələ eşidirsən. İndi, şüan, səninlə danışarkən, ruhunda gəzişirəm yenə.
Baxdığın yerdən uzaqlaşan baxışlarını, o kəslərə hiss etdirmədiyin
bir anlıq dalğınlığı, yalnız anın tutduğu o incə sızını.. Bağla gözlərini..
Sən həmişə eşidəcəksənmi məni, mən həmişə izah edəcəyəmmi. Bilmirəm.
Amma, madam ayrılanlar hələ sevgili, ayrılanlar hələ sevdalı, bu ayrılıqda bitməli..
Ayrılıq.. Nə çox qorxardıq bu sözcüyə yüklənən mənadan.
Halbuki indi anlayıram ki, ayrılığın özü deyil, ayrılmaqmış əsl çətin olan.
Ayrılmağı bacarana qədər yaşanılanlar, o qanadan ağrıdan qorxulu gözləyişlər..
O qopmasın yaşamaq, artıq başqa biri deyil, sən olan o varlığı olduğu yerdən çıxarmağa çalışmaq,
ağlayaraq get artıq içimdən deyə bilmək, amma daha deyərkən peşman olub xeyir qal nə olar deyə yalvarmaq..
Nə qədər çətin idi .. Elə içimdə idin ki, səni oradan çıxarmaq özümü paramparça etmək demək idi.
Halbuki indi anlayıram ki, ayrılığın özü deyil, ayrılmaqmış əsl çətin olan.
Ayrılmağı bacarana qədər yaşanılanlar, o qanadan ağrıdan qorxulu gözləyişlər..
O qopmasın yaşamaq, artıq başqa biri deyil, sən olan o varlığı olduğu yerdən çıxarmağa çalışmaq,
ağlayaraq get artıq içimdən deyə bilmək, amma daha deyərkən peşman olub xeyir qal nə olar deyə yalvarmaq..
Nə qədər çətin idi .. Elə içimdə idin ki, səni oradan çıxarmaq özümü paramparça etmək demək idi.
Ayrılıq.. O qanlı zəfər.. İndi paylaşdığımız işdə bu.
İçimizdə o boşluğun böyük ağrısı yüzümüzdə bir-birimizin qanı var hələ..
Sevgilim,
Sevgilim deyirəm son dəfə sənə. Bir daha deməyəcəyimdəndir bu, və bir daha yazmayacağaımdan.
Ayrılıq da bitməli..
Ayrılıq.. Nə çox qorxardıq bu sözcüyə yüklənən mənadan.
