Səndə Sus, Səndə..!

O, hər adımı deyəndə həyəcanlanıram, Özümü tuta bilmirəm, Qollarımla bərk bərk qucaqlamaq istəyirəm. Nə vaxt göz gözə gəlsək, Onun gözlərində itirəm.. Bütün gün ətrafında olmaq istəyirəm. Qıvrım saçlarına gələcək, Bir müsibət ehtimalina tədbir; Arxasından yeriyirəm. Qırmızı dodaqlarından töküləcək, Tək bir söz üçün alova yeriməyə hazır gözləyirəm. O olmadan saniyə, Saniyə olmadan da dəqiqələr keçmək bilmir. Bir acı qəhvəmdən içirəm, Birdə rəsminə baxıram. Qəlbim coşur rəsmindən Damlalar tökürəm; iki, üç, beş.. Əlləri düşündürür: zamanı uzun, Tuta bilmədiyim üçün alır məni dərin bir hüzün. Sonra bədənin dəli edir məni, Qısqanıram yeddi aləmin gözündən səni. Ahh! O bəmbərk qucaqlamadığım bədən... Yenə daraldım dostum, Davam etmək çətin, poz artıq sükutunu, danış! Niyə susursan? Yoxsa səndə mi yoruldun, Bu qəlbin atışlarından? Yaxşı... Səndə sus, səndə..!