Şübhələr
Şübhələr
.İki səyyah bir şəhərdən digərinə gedirmiş.qəfildən yollarının üstünə daşqın bir dərə çıxır.Elə suyu keçəndə bir azcıq qabaqda qorxudan tir-titrəyən tək-tənha cavan bir qadın görürlər.Adamlardan biri o,saat qadının köməyinə qaçır.Onu belinə götürüb suyu keçir və qadını qərənin obiri tərəfinə qoyub sağollaşır.Sonra yollarına davam edirlər.Ancaq yolun qalan hissəsində o biri səyyah dinib danışmır.Sifətini sallayır,qaş-qabağını tökdükcə tökür.Bir neçə saat sonra sükutu pozub dillənir.
Niyə o,qadına kömək elədin? Üstəlik də ona toxundun.Səni yoldan çıxara bilərdi,başdan çıxara bilərdi! Kişiylə qadının təması bu cür heç olarmı? Ayıbdır axı olmaz,bizə yaraşmaz!
Qadını belində aparan səbrlə gülümsəyir və sonda dillənir.Yaxşıda dostum! Mən o,qadını sadəcə aparıb dərənin o,tərəfində qoydum ona kömək elədim.Sən də gördün Niyə axı pis fikirləşirsən? İnsan necədirsə hərkəsi elə bilir deyə cavab verir.
Bəzi adamlar da belədir,öz qorxu və qərəzlərini başqalarına yapışdırırlar onlarda gördüyünü zənn edirlər.Bax elə yükdə budur,beyinlərini şüphələrlə,gümanlarla doldururlar sonra da bunun altında əzilirlər.Biz insanlar həmi. çalışmalıyıq ki,yalnız yaxşı fikirlər düşünək ki,gördüklərimi gözəl olsun.
