S E V G İ

Sevgin ürəyimdə qərib düşübdür,

Yurdu talanıbdır yuvası uçub.

Gecələr sığınıb ümid payına

Dərin baxışında yuxu da susub.

***

Zaman çox yarama bil sığal çəkib,

Amma dərinlikdə nə çox qəm-kədər.

Nə çox iztirab var, nələr bilmirəm

Bəlkə ürək yatır bir ümman qədər.

***

Daha fikirlərim darma-dağındır,

Yolumun əvvəli başı görünmür.

Bəxtim daş içində sükut bağlayıb

Ayılan zamanı yaşı görünmür.

***

Özümü danlayıb günahkar deyə,

Elə hey kirpiklə od qaldırmışam.

Gözümü yollardan yığmışam daha

Özüm mən özümə dayaq olmuşam.

***

Ruhum bədənimdə hər çırpındıqca

Titrək baxışından sevgi ummuşam

İnsaf yaxşı şeydi, illər boyunca

Taleyin yükünü tək daşımışam.

***

Əlim yollarına uzalı qalıb

Belə çox çəkəcək uzun illər də.

Mənə dinclik vermir ,rahatlıq vermir

İttiham eyləyir xatirələr də.

***

Qəmim qəmim üstə yığılıb indi

Mənsə, bir ümidi dayaq bilmişəm.

Ömrün o başından dər ocağına

İri addımlarla qonaq gəlmişəm.

***

İllər bir dayağı qənimət bilib,

Nə səbrim vardısa, aldı apardı.

Ümid çırağımı söndürüb qəfil,

Qədər yaman yerdə pis axşamladı.