Bu Şeir də Yarım qaLar...

Sən də getdin, gedişinlə canım yandı
Niyə qəlbim susdu axı, hayqırmadı?!
Bəlkə onda hayqıracaq güc qalmadı..
Qalsa idi yəqin səsin çıxarardı
Getmə deyə arxanca o ağlayardı..






Getdin biraz gözyaşıyla tənha qaldım
Bir neçə gün gedişinə yas saxladım
Sonra isə sənsizliklə mən barışdım...
Indi dostuq sənsizliklə,mehribanıq
Elə bil ki, neçə ildi biz qardaşıq...






Nə qədər də qəmli olsam, kədər yağsa sətirlərdən
Çox razıyam ama yazan qələmimdən
Ən azından gizlətmirəm içimdəki bu kədəri
Kaş ki, kəssəm bu qəlbimi qıran səsi...






Kaş öncədən kar olaydım,
Heç.bir səsi eşitməzdim...
Kaş ki bəyaz qar olaydım
Saçına yağıb,əriməzdim...






Ağardardım o qapqara saçlarını
Oxuduqca kədər dolu yazılarımı
Biraz əlləş, işlət sən o yaddaşını
Bircə bax gör, bu kədərə səbəb kimdir
Kədər verən bəs nəyimdir?..






Susmur ürək, susmur deyir yaz durmadan
Əlbət bir gün biri anlar,
Əlbət bir gün biri çıxıb, saçlarını sığallayar
Səni sevər və qəlbində o saxlayar...






Şübhəliyəm,ama nəsə, axı ömür çox qısadı
Yazılarım kədər deyil,
Biraz qəlbin yarasıdı
Və illərlə hələ kədər
Mənim içimi sarasıdır...
Hələ o çox qalasıdır..





Nəysə boş ver bu şerim də belə getdi,
Bu şerim də belə bitdi
Get yat daha yaman gecdi
Ama daha qalxma nolar
Bu insanlar səni yorar
Sənə bircə kədər qalar...
Bu şeir də yarım qalar...