Ölüm Simfoniyası ~ 3-cü hissə (Qış gecəsi)
3-cü hissə (Qış gecəsi)
aat artıq doqquz tamam idi. Anamla yemәyimizi yeyib bitirdikdәn sonra,süfrәni yığışdırmağa anama kömәk etdim. Süfrәni yığışdırıb, otağıma
getdim, yatağımda uzandım vә yenidәn pәcәrәdәn qarın yağmasını seyr
etmәyә başladım. Qar çox şiddәtlә yağırdı bir anlıq bu yağan qarın heç vaxt
sonu olmayacaq deyә düşündüm.
Ev isti olsa belә pәncәrәdәn çölә baxanda, sanki soyuq mәni qәmgin vә
kimsәsiz qollarına alırdı vә mәn hәrdәfә cәhd edib o qollardan çıxmaq
istәdim sonra acı xatirәm yadıma düşdü, axı atamda soyuq bir qarlı havada
vәfat etdi. Atamı unutmuram, atam cismәn vәfat etsәdә o daim mәnim
qәlbimdә yaşayır. O qarlı soyuq gecә, hәrdәfә yadıma düşәndә, içimdә acı
xatirәnin tozlu sәhifәsi xatırlayıram. Biz nәnәmgildәn evә qayıdırdıq, nәnәm
atamla anama iki dәfә tәklif etmişdiki "bala gecdi havada qarlı vә çovğundu
qalın sәhәr gedәrsiniz" amma atamla anam sәhәr işә gedәcәkdilәr deyә bu
tәklifә razı olmadılar, sanki hәmin gün atamın inadkarlığı tutmuşdu, nә
olardıki qәbul etsәydin bunu ata, indi mәn sәnsiz necә yaşayım ?. Atam
avtomobili yavaş sürürdü, lakin hәyat bizә mәrhәmәt etmәdi. Qarşımıza
çıxan yük maşını, bizim hәyatımızda böyük vә sağalmaz acı iz qoydu.
Hәmin qәzadan sonra heçnә xatırlamıram, gözlәrimi xәstәxana otaqında
açmışdım. Anamla eyni otaqda idik, amma atam yox idi. İlk öncә
fikirlәşdim, yәqinki otaqda yer olmayıb ancaq evә qayıdarkәn, atam bizimlә
qayıtmadı. O artıq bizi tәrk etmişdi..
Müəllif: Bahlul Hasanli