Bəzən

- Bəzən, "yaşamaq məcburiyyəti" adlı birləşmə, həyatına qonaq olar. Yorularsan, can sıxıcı görsənən fəsillər bir məna kəsb etməz. Çantaya üç-beş şəkil toplayıb, təkərləkli çamadanla yola düşmək istərsən. Geriyə baxmayıb, geridə qoyduğun dünənlərin varmış sanarsan, amma əslində, dünənlərin səni arxada buraxdığının fərqinə varmazsan. Gedən zaman olur, sən və çantaların deyil. Bu olanlara rəğmən, ruhun hələdə nəfsinə düşkün olar. Səndən inciyər, sən yatağında rahat-rahat uyuyarkən, o qonşu otağın divanında bükülü qalar. Hər şey yolunda getdiyi halda, sən düzənliklərdə yürüməyə davam edərsən. Nə günəşin istiliyi, nə göy qurşağının rəngləri, nədə ulduzların parlaqlığı məna ifadə etməz. Hər kəs gedər, gəlmədiyi kimi. Bir gecə, boş səma ilə qarşılaşıb, nöqtəsiz, buludsuz, tər-təmiz göyə baxıb dua edərsən. Kimə və nəyə etdiyini bilmirsən, amma qəlbində necə rahatla gəzdiyini hiss edirsən.
- Gedərsən, gedərsən, baxarsan, gülərsən və həyatına davam...